Diepgang vraagt om verbinding

In zijn schuurpapier geeft Anders Schinkel een goede voorzet, als hij aangeeft hoe om te gaan met allerlei eisen die van buitenaf aan educatie gesteld worden. Wat doe je als die ‘overload’ dreigt en snelle oplossingen, bijvoorbeeld het invoeren van een nieuwe methode, het probleem moeten oplossen.

Het toch al overvolle curriculum wordt overvraagd. Meer aanbod, meer vakken, denk aan burgerschap, betekent dikwijls weinig tijd en aandacht voor leerprocessen die persoonlijk zinvol zijn en tegelijkertijd kennis en vaardigheden opleveren die leerlingen wendbaar kunnen inzetten. En dat is wat we willen.

In verschillende artikelen laten auteurs zien hoe je meer winst boekt als leerlingen de kans krijgen om meer te doen met minder. Leerkrachten en PM-ers zorgen ervoor dat vakinhouden, taal en denken, kunstzinnige vorming en brede bedoelingen zoals de executieve functies aan elkaar verbonden worden. Bert van Oers gaat hierop in, in een nieuwe aflevering van de Reeks.

Michel Hogenes schrijft in Theorie en Praktijk over het vak muziek vanuit een holistisch perspectief en laat zien hoe muziek, spel en taal een gezamenlijk verhaal opleveren, waaraan alle leerlingen mee kunnen doen.

Iets dergelijks gebeurt ook in de artikelen over WASO, een aanpak waarbij kunst en wetenschap aan elkaar worden verbonden. Leerlingen maken over science thema’s een operavoorstelling. Irma Smegen vertelt hierover en Bert van Oers recenseert haar boek.

Docent Marthe Scheffer en student Selma van Cronenberg schrijven over het belang van verhalen vertellen en wat studenten allemaal leren als zij zelf een podcast vol verhalen maken; Mondelinge taal, liefde voor lezen en leren komen bij elkaar.

De boekentips van Lisan Hoogendonk sluiten mooi aan bij dit artikel en dat over muziek.

Loes van den Oever schrijft over hoe tekenen haar en haar leerlingen helpt bij het leren. Leren met je handen en je hoofd daarover schrijven Sabine Bijl, Hans Bakker, Sjors van Dijk en Nanette Wagenaar. Ook zo’n verbinding die onderwijs mooier en beter maakt voor leerlingen nu en in de toekomst.

De Gelderlandschool in Den Haag en ‘t Schoapie uit Raalte laten ons genieten van hun keuze om midden in de wereld te gaan staan en er te willen zijn voor alle kinderen jong en oud in ons land. Elk kind kan meedoen omdat betekenisvolheid niet alleen een warm bad is, maar ook een krachtige springplank naar zwemmen zonder bandjes. Want dat is nodig om zelfstandig te worden, steeds autonomer met kennis van zaken die kritische en meelevende burger te zijn en te blijven.