“Juf, juf, wat hebben wij een geluk!”

Ik ben in groep 3-4 van leerkracht Sophie. In haar klas in hartje Rotterdam leeft er een heftige kwestie. Bij het thema ‘Dieren op de boerderij’ heeft Sophie een prachtig boek voorgelezen. Dat gaat over wat de dieren eten en lekker vinden. De konijnen eten graag wortels en de koeien eten gras en brokken. De poes op de boerderij lust dat niet, dus de vraag is wat eet de poes eigenlijk? In tweetallen wordt deze vraag besproken en de leerlingen noteren op een blaadje wat ze denken. Dat levert in de uitwisselronde veel op. De leerkracht noteert op het bord wat de groep bedacht heeft en wat er voor ideeën en vragen zijn. Zo is de groep er wel zeker van dat poezen van vis houden, maar is onduidelijk of ze tonijn lusten of dol zijn op kibbeling. Alle leerlingen zitten op het puntje van hun stoel, het gonst en de wangen worden rood. En dan gebeurt het. Sophie heeft een tekst met mooie tekeningen met als titel: ‘Wat eet de poes?’ Als een grote schat laat ze de tekst tevoorschijn komen en zegt ze dat ze voor elk tweetal een exemplaar heeft. De leerlingen stralen en kijken elkaar en mij aan en één van hen roept: "Juf, juf, wat hebben wij geluk!" "Ja, zegt Sophie, wij hebben zeker geluk, want nu gaan we weten hoe het zit." De leerlingen duiken de tekst in en schrijven op een blaadje wat ze willen onthouden. Na het lezen wordt er weer met elkaar gepraat en uitgewisseld. Ook nu komt alles weer op het bord, ook de nieuwe vragen over de poes. zoals hoe oud katten eigenlijk worden en of er ook speeltjes voor katten bestaan. Wat had ik geluk dat ik hier bij mocht zijn en zag hoe deze leerlingen barsten van nieuwsgierigheid, interesse hebben in de wereld en elkaar en juichen als ze gaan lezen. Natuurlijk levert leerkracht Sophie deze kwaliteit omdat zij haar leerlingen op waarde schat en allemaal meeneemt. Lees meer hierover in het interview met Hans Bakker in deze Zone. Betekenisvolle, communicatieve activiteiten zijn ook bij het reken-wiskundeonderwijs van belang. In Theorie en Praktijk wordt dit door Ronald Keijzer onderbouwd en lees je enkele voorbeelden uit de praktijk. De artikelen over de chocolaterie in unit 4, het kippenonderzoek van kleuters in Almere, de tweedehands winkel op de Vroonermeerschool en het spel in de bakkerij van juf Tafat zijn mooie voorbeelden van waardevol onderwijs voor alle leerlingen. In zijn nieuwste boek ‘Ik is een meervoud’ waarover Rens Gresnigt dit keer een recensie schrijft, schrijft Bert van Oers ook over waardevol onderwijs binnen de cultuurhistorische visie. Waardevol onderwijs voor alle kinderen in Rotterdam, Nieuwe Niedorp, Heerhugowaard en Groningen… Je komt ze in deze Zone allemaal tegen. Betekenisvol, spel- en onderzoeksgericht en altijd gericht op persoonsvorming. Het gaat erom dat elke leerling op een eigen manier een waardevolle bijdrage kan leveren aan de groep, de klas, de school en de samenleving. Dat betekent ook dat in de school er geen scheiding wordt gemaakt tussen doeners en denkers. Kijk maar in de groep van Sophie waar meertaligheid aan de orde is en leeftijd en achtergronden verschillen. Kattenliefhebbers sparren met klasgenoten zonder een enkel huisdier. Diversiteit in alle opzichten. Met elkaar worden zij blijer en wijzer en kibbelen ze nog even door over de poes, of die net zoals de dino’s uit het vorige thema een carnivoor te noemen is. Ze denken van wel… Ja, als je daar niet gelukkig van wordt! Hopelijk brengt deze nieuwe Zone weer genoeg waardevolle en geluksmomenten bij onze lezers, jullie dus! Maak ook een ander blij met een Zone-abonnement. Mail ons de naam van een nieuwe abonnee en ontvang twee themanummers gratis.